! بابا نويسنده ! بابا ايول ....خيلي قشنگ مطلب رو شروع كردي و قشنگ تر به پايان رسوندي. بي تعارف ميگم كلي لذت بردم از نوشتت اما دلم به حال خدا سوخت !اون چقدر عاشق ما چقدر غافل . نمي دونم چي ميشه كه تو اين زمين خدا اگه عاشق يه نفر بشيم خودكشون راه مي ندازيم كه بي تو هرگز و .... و حتا اگه بفهميم اين رابطه دو طرفه نيست بازم ميگيم عيب نداره دل من كه خوشه ! اما از رابطه اي به اين محكمي از اين ع ش ق لا يتناهي غافليم .... و مناجات شبانه امام سجاد (ع) : خدايا اگر بگرييم تا مژه هايمان بريزد و ناله زنيم تا صدايمان به خاموشي گرايد و آنقدر در محضرت بايستيم تا قدم هايمان خشك شود و ركوع كنيم تا مفصل هايمان از هم گشوده شود و سجده كنيم تا حدقه هاي چشم هايمان خارج شود و در طول زندگي غذايمان از خاك زمين گردد و تو را ياد كنيم تا زبانمان به لكنت افتد؛ شايستگي بخشايش يك گناه از گناهانمان را نداريم. همگي با هم هيس! اين روايت رو به كسي نگيم اگه موجودات عالم بفهمن تا روز قيامت به حالمون گريه مي كنن!
